Σήμερα

Μια παράξενη ιστορία, μια παράξενη ιστορία, και μια ανησυχία ότι δεν μπορώ να την γράψω, και μια απογοήτευση που δεν, πάλι, και η Αυτογνωσία-αυτοπλάνη να με μπερδεύει με λάθος επιλογές, και η συνήθεια, η απόλαυση, να μου στερούν πολύτιμη στεναχώρια και το χειρότερο, τα αισθήματα να με εξωθούν σε σπατάλες.

Αλλά τ' αποφάσισα. Σήμερα δεν είναι η μέρα.

Η Επανάσταση, η Μεγιστη των κινήσεων για σήμερα είναι η παραίτηση.

Όποιος είναι ψηλά να κατέβει

Κάθε μέρα χαμογελά στην τύχη του, που τον έκανε να αισθανθεί.

Κάθε μέρα προσπαθεί να ακούσει, πεισματικά προσπαθεί να πάει ψηλά.

Κάθε μέρα σκέφτεται πολύ, πονάει από τις σκέψεις, τις μη κανονικές.

Κάθε μέρα διαλέγει το δύσκολο, ιδρώνει πάντα λίγο περισσότερο από τους άλλους (φροντίζει να ιδρώνει περισσότερο από τους άλλους).

Κάθε μέρα προσπαθεί να διαφέρει, να φτάσει στην ουσία της μοναδικότητας του, να την δείξει, να την αποδείξει ακόμα και στον εαυτό του.

Σήμερα εκεί, στην κορυφή της αναζήτησης, συνειδητοποίησε, ότι καιρό τώρα δεν ακουμπάει τίποτα, και σήμερα ειδικά, σπάει και πέφτει και χτυπάει και υποφέρει και κλαίει και γκρινιάζει και μετανιώνει,κυρίως αυτό και χτυπιέται και μετανιώνει που προσπαθεί και δεν πετάει γιατί δεν νιώθει να ανεβαίνει πόσο ψηλά είναι το ψηλά και πότε θα φτάσει αν όχι σήμερα και ποιος θα του πει καλωσήρθες ποιος είναι ψηλά να κατέβει, σήμερα!

Το αποφάσισε όμως.Δεν ανεβαίνει, θα κατεβάσει τους άλλους. Από σήμερα θα μείνει μικρός, θα χτίσει τον κόσμο του, από μικρότητες, σίγουρος πως θα βρει συμπαραστάτες στη μικρή του προσπάθεια.

Μ' αρέσουν οι άνθρωποι με αδυναμίες

Μ' αρέσουν οι άνθρωποι με αδυναμίες, με αδυναμίες που αγαπούν να τις μισούν, που τις πολεμούν ηττοπαθώς,

από την ανάγκη τους, να είναι αδύναμοι, να είναι στο στρατόπεδο των ανθρώπων που υποφέρουν

από ενοχές, τις κρατούν και τις αγαπούν, τις κάνουν μέρος τους, και χτίζουν με αυτές την ανθρωπιά

τους, το πιο ξεχωριστό κομμάτι τους.

Μ' αρέσουν οι χοντροί, οι καπνιστές, μ' αρέσουν αυτοί που τρώνε τα νύχια τους,οι λιγούρηδες, μ' αρέσουν

κυρίως οι αθεράπευτοι ψεύτες, μ' αρέσουν οι μεγαλοεγωιστές, οι αιωνίως ερωτευμένοι, οι άνθρωποι που

εθίζονται στο άγχος.

Νιώθω βαθιά σύνδεση, με όλους όσους αποφάσισαν πάλι κάτι, και πάλι το ξέχασαν, γονατισμένοι,

μπροστά σε κάθε αμφιβολία. Που υποφέρουν πότε πότε από ίλιγγο, και θέλουν να πέσουν, να

αμαρτήσουν, παραδομένοι, σ' ό,τι δεν μπορούν τελικά να εξαφανίσουν.

Η δύναμη είναι ανθρώπινη υπεροψία. Το να ξεχνάς, να προχωράς με το κεφάλι ψηλά, να χαμογελάς

πάση θυσία,να μη μετανιώνεις ποτέ, δεν είναι ανθρώπινο.

Και η αιώνια ευτυχία κι αυτή δεν είναι ανθρώπινη.

"Ο ανθρώπινος χρόνος δε γυρίζει κυκλικά, αλλά προχωρεί σε ευθεία γραμμή. Γι αυτό κι ο άνθρωπος

δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος, επειδή η ευτυχία είναι επιθυμία επανάληψης".

Μίλαν Κούντερα η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι