http://www.youtube.com/watch?v=TS-W3oiQjrk

Κοντά στα κύματα
θα χτίσω το παλάτι μου
Θα βάλω πόρτες
μ' αλυσίδες και παγώνια


Στο παραμύθι μου θα τραγουδώ, τα μάτια μου κλειστά, θα βλέπουν τα χρυσαφικά μου.

Και μες στη θάλασσα
θα ρίξω το κρεβάτι μου
γιατί κι οι έρωτες  
μου φάγανε τα χρόνια 

Στις αδυναμίες μου, μετράω την αξία τους, τους πίνω όλο το είναι.

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

Πάντα εκεί, σ' εκείνη τη γραμμή, της τελειωμένης ευκαιρίας.

Ξυπνώ μεσάνυχτα
κι ανοίγω το παράθυρο

Να δω ευθεία στο σκοτάδι.

ποιος σου το' πε αδυναμία
Που λογαριάζω
το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο
τον κόσμο στα σημεία


 Γιατί δεν με χωρά, γιατί με βγάζει ένοχη συνέχεια.

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
Να 'μαι στα γόνατα να παραιτούμαι.
να κλείσω και τα μάτια
Να μη θυμάμαι.
γιατί υπάρχουν κι άτομα 
Για λίγο ακόμα, 
που γίνονται κομμάτια...
γιατί δεν βγάζουν άκρη, γιατί μπερδεύονται στα ίδια τους τα λάθη.