Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Ανέραστε εραστή μου

Άλλο εκ των υστέρων αφροδιακό κι άλλο προϋπόθεση ανασφαλή εραστή μου! Μου προκαλείς μια θλίψη, όπως σε βλέπω να πίνεις ελπίζοντας. Ο αισθησιασμός, ανέραστε μου, δεν κρύβεται στο ποτήρι σου, δεν είναι τόσο φτηνός, δεν κρύφτηκε εκεί γιατί δεν του ταιριάζει. Ο έρωτας θέλει μάτια μου σωματική αυτογνωσία, θέλει συνείδηση, θέλει παράδοση. Μην πίνεις γιατί δεν θα μπορείς να με φέρεις βόλτα.
Με απελπίζεις που δεν σταματάς, σε κάθε γουλιά προσποιείσαι την αυτοπεποίθηση σου. Έτσι κυνηγάς εσύ, παίζοντας το θήραμα;
Θα πιω εγώ καλύτερα, άστο, θα γίνω χάλια, μες στη θολούρα μου να ακούω τα αμήχανα αστεία σου ξεκαρδιστικά, να νιώθω τα πρόστυχα χέρια σου ερωτευμένα. Άστο αγάπη μου, μην πίνεις άλλο, θα πιω εγώ, ξέρω εγώ πως γίνεται, θα σου γελάω πιο πολύ και θα σε γυροφέρνω, θα σου χορεύω και λίγο πρόστυχα, θα σ' ειρωνεύομαι και θα πετάω υποννοούμενα συνέχεια, να πιάσεις το νόημα να γίνει επιτέλους το κακό.
Γιατί κακό το κατήντησες με τη βλακεία σου. Κοίτα τον πως με πασπατεύει! Αγόρι μου κανείς δεν σου 'μαθε την Τέχνη;

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Χαλαρωσε λιγο ρε... α τσσσσσσσσ... τσουρελακι... χαχαχαχα