Κι είναι η παράδοση κόμπος, και κάθε βήμα γυρίζει πίσω. Κι ύστερα δεν θυμάμαι πότε φωτίστηκα και που σταμάτησα να κλάψω. Θέλω πολλά αστέρια, ή θέλω στη χούφτα μου τη γη, μπερδεύτηκα. Κι όσες φωνές, παράφωνες και άκαιρες υπάρξουν, να πάψουν!Δεν λυγίζω σε σφυρίγματα στο αυτί, δεν σταματώ στην αυταρέσκεια μπροστά, περπατώ ξανά, κοιτώ κάτω.
Που 'ναι το κόκκινο πακέτο, θ' ανάψω μόνο για να κάνω κύκλους τον καπνό. Γιατί δεν ήξερε να παίζει, δεν έμαθε ποτέ. Θα παίξω μόνη μου σε κάθε τσιγάρο μ' αρέσει πιο πολύ.
"Παιδί μου", λέει η Φανή, "μάθε το χάδι. Τη νύχτα μάθε τα μυστικά κάτω απ' το σεντόνι, άνοιξε τα πόδια σου κι άφησε τ' αστράκια και τις καταιγίδες να μπουν στα σωθικά σου. Μάθε τη θάλασσα, τους ποταμούς, τα μέλια και τις αγωνίες. Μάθε το σώμα σου, να το πιάνεις, να το σφίγγεις, να το κεντάς, να το ποτίζεις και να το φιλάς. Μάθε να το πιάνεις, να μουγκρίζεις, να κλαις και να γελάς, μάθε τα μυστικά κάτω απ' το σεντόνι".
Που 'ναι το κόκκινο πακέτο, θ' ανάψω μόνο για να κάνω κύκλους τον καπνό. Γιατί δεν ήξερε να παίζει, δεν έμαθε ποτέ. Θα παίξω μόνη μου σε κάθε τσιγάρο μ' αρέσει πιο πολύ.
"Παιδί μου", λέει η Φανή, "μάθε το χάδι. Τη νύχτα μάθε τα μυστικά κάτω απ' το σεντόνι, άνοιξε τα πόδια σου κι άφησε τ' αστράκια και τις καταιγίδες να μπουν στα σωθικά σου. Μάθε τη θάλασσα, τους ποταμούς, τα μέλια και τις αγωνίες. Μάθε το σώμα σου, να το πιάνεις, να το σφίγγεις, να το κεντάς, να το ποτίζεις και να το φιλάς. Μάθε να το πιάνεις, να μουγκρίζεις, να κλαις και να γελάς, μάθε τα μυστικά κάτω απ' το σεντόνι".
Μαργαρίτα Καραπάνου "η Κασσάνδρα κι ο Λύκος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου