Μια μέρα θα 'χω γράψει τόσα πολλά, θα 'χει μεστώσει μέσα μου ο Λόγος,
θα 'χω σχηματιστεί, λογοτεχνικά και ψυχικά, θα έχω αποκτήσει το δικό μου ύφος, μπορεί να έχω δημιουργήσει και Σχολή! θα είμαι πάντως σεβαστή κι αναγνωρισμένη.
Θα είμαι συγγραφέας περιωπής, θα γράφω μόνο σε εφημερίδες που εκτιμούν το Ωραίο, θα διακηρύσσω ιδέες και θα εκφράζω άποψη σαν άνθρωπος της Τέχνης.
Μα η συγκινητική στιγμή θα είναι εκείνη, που αποφασισμένη, σίγουρη, θ' αποκηρύξω τα πρώιμα δημιουργήματα μου. Θα διαγράψω τελικά, την τωρινή βλακεία μου απ' το χάρτη!
3 σχόλια:
Ή θα τα αναγνωρίσεις πλήρως αυτά τα πρώιμα όπως λες δημιουργήματα γιατί αυτά είναι που θα σε έχουν φέρει τόσο ψηλά! Απο αυτά ξεκίνησες... Χωρίς αυτά δεν θα υπήρχες στις εφημερίδες και στα πρωτοσέλιδα! Δεν θα υπήρχες ως συγγραφέας...
Πόσο τα αισθάνομαι λίγα, για να με κάνουν συγγραφέα!
Και πόσο αυτά θα σε κάνουν συγγραφέα....
Δημοσίευση σχολίου