Κι όμως τον καταβάλλει εκείνο τ' όχι -το σωστό- εις όλην την ζωή του.

Κομμένη στη μέση, κομμένη στα δυο, με το 'να πόδι στην αμαρτία και τ' άλλο στη σύνεση. Με δυο φωνές αντιλαλούσες εντός και εκτός μου, η παρανοϊκή φύση μου αρχίζει να γίνεται αντιληπτή από τους περαστικούς. Να συγκρατηθώ να μην ουρλιάξω, έχω την εντύπωση πως θα σκιστεί ο λαιμός μου με καίει σύγκορμα αυτή η ανησυχία, αυτή η ανημπόρια. Βήμα μπρος, σκέψη πίσω, δεν μπορώ να μείνω στη μέση του δρόμου. Αρχίζω να εκνευρίζομαι, όχι με μένα, μ' εκείνα τα βλέμματα τα περίεργα, που δεν σταματάνε, αλλά έπρεπε να το περιμένω η μιζέρια λούζει τον κόσμο που βλέπετε! τον κάνει γκρι, και σ αυτον τον κόσμο αυτή τη στιγμή αποτελώ παράξενη καρικατούρα ζωντάνιας, πυγολαμπίδα στο μαύρο σας φόντο: ό,τι πονάει είναι ζωντανό κυρία μου! Ας μην υιοθετώ ακραία στάση, βρίσκονται στην επικίνδυνη, για όλους τους υπόλοιπους, τρίτη ηλικία. Ας επιστρέψω στα όμορφα διλήμματα μου εκείνα που έφτιαχνα τόση ώρα, τα κεντούσα τόσο γλυκά, με τόση αγάπη που στο τέλος δεν ήθελα να τα λύσω. Αλλά πρέπει για να μη μείνω στη μέση του δρόμου, πρέπει να πάω δεξιά ή αριστερά! Δεξιά φαντάζομαι και μουδιάζουν λίγο τα δάχτυλα μου, ιδρώνω λίγο κ αγγίζομαι. Αριστερά κοιτάζω με τα μάτια ανοιχτά, ελπίζοντας...Μα γυρνάω ξανά ανυπόμονα και νιώθω τα χέρια, μυρίζω τα μαλλιά, ιδρώνω κι άλλο, φαντάζομαι μόνο κι ιδρώνω. Αμαρτία! Γιατί γλιστράω γλιστράω εκεί που δεν πρέπει να πάω, έχω προχωρήσει ήδη πολύ, βουτάω. Μη ρωτάς γιατί δεν πρέπει: γιατί αν έπρεπε δεν θα ήταν ωραίο. Αν επιτρεπόταν δεν θα χαμογελούσες ύστερα ενοχικά, κι η ενοχή είναι αυτό που σου μουδιάζει τα δάχτυλα που θέλει να σε παρασύρει στον πάτο!ΟΙ τύψεις είναι, που σου βάζουν τώρα φωτιά!

Che fece... il gran rifiuto

Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μιά μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ' όχι -το σωστό- εις όλην την ζωή του.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης